varen met de boot van Staatsbosbeheer in de Weerribben zondag, 06-09-15 17:28:33 Net thuis gekomen nadat we om half 12 waren vertrokken. Weer een prachtige dag tussen de regenbuien door. Gefietst van Spanga naar Ossenzijl naar het bezoekerscentrum. Rustig rondgekeken in het bezoekerscentrum. Het historische filmpje bekeken dat ze daar in een nagebouwde veenarbeiderswoning draaien. Indruk: tot in de vijftiger jaren een vrij traditionele landbouw zonder al te veel machines. Alle vervoer ging over water. Maaimachines die ze al hadden, een paard om de machines te trekken. In het filmpje kun je zien hoe ze hooiden. Het hooi dat werd geoogst op de ribben en de kleinere weilanden werde in kleine hopen gelegd. Daarna werden er twee stokken ondergestoken en aan iedere kant van de hooiberg tilden twee werkkrachten, de hoop omhoog naar de boot. Vervolgens werd de boot met hooi naar de hooiberg bij de kleine boerderijen gebracht. Vrouwen werkten ook mee bij de hooioogst. Er was in die tijd in de Weerribben zeer schoon water en de melkbussen werden in de vaarten gewassen. Er was verder een beurtdienst op Steenwijk, waar mensen mee konden. Parlevinkers bonden hun kleine bootjes vast aan het beurtschip. De kruidenier kwam driemaal per week met de boot langs. Pas in de vijftiger jaren kwam de mechanisatie op gang. Dan zien we de eerste motormaaiers verschijnen, waarvan de eerste in het filmpje getoond wordt. Langs de Pier Christiaan sloot was geen beschoeiing. De mensen trokken de boten gewoon op de wal. Uitzicht in de Weerribben zaterdag, 05-09-15 19:46:51 Daarna een boottocht gemaakt met de vrijwilliger van Staasbosbeheer die ook kooiker is. De amateur kooiker waarmee we door de weerribben zijn gevaren heb ik op internet gevonden. Er is een hele pagina over van een fotograaf. Kooiker Er is veel informatie te vinden over de eendenkooi in de Weerribben 'De kooi van Pen". Hij had zijn twee kooikershondjes bij zich. Hij woont in het westen, Muiden of zo, maar heeft een vakantiewoning in Ossenzijl van zijn ouders geërfd. Hij is er veel. In de winter, wanneer het riet gemaaid is, heb je prachtige uitzichten over het land, met veel wild. Hij heeft enkele malen een otter gezien. Maar dan moet je geluk hebben, want de otters zijn zeer schuwe beesten. Er is een artikel over zijn eendenkooi verschenen in de Stentor, waarbij het verhaal dat de hondjes drie kwartier verdwenen waren. Hij is daarvoor op de vingers getikt door staatsbosbeheer. Hij heeft veel verteld over de weerribben. Je hebt zomerriet en winterriet. Het zomerriet moet gemaaid worden, anders staat er teveel ruigte tussen het riet, en als de riettelers dan 's winters komen om het uitzicht in de Weerribben winterriet te maaien hebben ze veel last van die ruigte. Het riet waar we langs kwamen stond nog in bloei (zomerriet dus) en als je in augustus bent ligt een prachtige paarse gloed over het land. Het zomerriet wordt gebruikt door de bollentelers, die er de bloembollen mee bedekken, om de bollen te laten broeien. Het is niet om de bollen vorstvrij te houden. Vuurvlinders In de weerribben staan stokken met een blauwe top bij de waterzuring als waarschuwing voor de rietmaaiers dat deze planten niet gemaaid moeten worden. Op de waterzuring legt de vuurvlinder zijn eitjes. Het verhaal wat ik al verschillende malen heb gehoord werd ook nu weer verteld. Er staan op sommige plaatsen stokken met een blauwgekleurde top bij pollen waterzuring. Die water zuring moet niet gemaaid worden, want daarin legt de grote vuurvlinder zijn eitjes. Hij vertelde ook over de krabbescheer. Op de krabbescheer maakt de zwarte stern zijn best. In de vijftiger jaren ging de stand van de zwarte stern erg achteruit. Men legde toen matten tussen de krabbescheer om de waterstern de gelegenheid te geven te broeden. In het gebied leven ook veel reeën, de dragers van de teken in de cyclus. Je ziet in het gebied ontzettend veel roofvogels, we zijn er vele tegengekomen. Dus dit bevestigd het verhaal van Tiemen Vaartjes die vertelt heeft dat dit een groot probleem is, omdat die de watervogels opeten waardoor die steeds minder voorkomen. Dat die roofvogels en ook vossen er zijn is een gevolg van het verlandingsproces, waarbij er bomengroei en verlanding plaatsvindt. Maar de kooiker vertelde een heel ander verhaal. Het zou bewust beleid zijn van Staatsbosbeheer om verschillende fasen van het verlandingsproces te laten zien en dit zou al meerdere decennia oud zijn, dit beleid. Hij vertelde over de bemaling dat je van die windmotoren hebt met metalen wieken en met kunststof wieken. Die laatste zijn de modernste. Daarvoor had je de tjaskers. Nu bemaalt men het gebied met oude tractoren, die de hele dag draaien. riettelers Het kooikershondje In de windmotors zit een deriaal (?) van een oude fordmotor, achter de wieken. Staastbosbeheer wil enerzijds natuurbeheersorganisatie zijn en anderzijds wil men toeristen toelaten in het gebied. Slechts een beperkt deel van de weerribben is via bepaalde routes toegankelijk. Hij vertelde een heel ander verhaal over de riettelers. Gisteren hoorden wij tijdens de boottocht met de Kuinder vissersboot het verhaal, dat de telers veel pacht aan Staatsbosbeheer moeten betalen en vandaag hoorden we het verhaal, dat de pachters 1000 euro subsidie van de provincie krijgen plus de opbrangst van het riet. De subsidies zouden echter zijn overgegaan van het Rijk naar de provincie en er zou flink op zijn gekort, waardoor veel riettelers het voor gezien houden. Hij vertelde ook het verhaal van de Beulaker wijde en het verdwijnen van het dorpje Beulake. Hij beweerde dat men duikopgravingen doet naar het verdwenen dorp Beulake en dat die in het museum van st Jans Klooster tentoongesteld gaan worden. Ik vroeg waarom de verlanding nu zo'n probleem is, en vroeger niet? Ze maaiden de ribben zei hij. Hij vertelde ook het bekende verhaal over het ontstaan van IJsselham en Blankenham. Hij heeft een specifieke interpretatie van de benaming weeren. Het zou het open water tussen de ribben zijn. Maar dat is onzin. verdere verhalen Hij vertelde ook hoe de begrafenissen vroeger gingen. De kist met de dode werd met de boot naar Ossenzijl gevaren, en daar ging hij in een rijtuig waarna men naar Paasloo reed om de dode daar te begraven. Rijkdom en armoede. Hij vertelde ook dat het gebied van de Weerribben later is verveend dan het gebied rond Giethoorn, waar men in de 18e eeuw begonnen is. Eind negentiende eeuw zou men hebben besloten, dat er een bepaalde breedte moest zijn van de ribben en een bepaalde afstand tussen de ribben, waar het veen werd afgegraven. Daarom zijn er in de weerribben geen grote meren ontstaan. Het fantasieverhaal over de kolken van blankenham en de st- elisabeths vloed. Tijden door elkaar gehaald en de ontstaansgeschiedenis van de meren bij Giethoorn. Ontdekt dat 'waterreyk' een soort VVV is van Steenwijkerland. Later is alles gereorganiseerd en kun je toeritsiche informatie hier vinden. toeristische informatie Bedacht dat in Steenwijkerland de begeleiding van het toerisme heel wat beter geregeld is dan in Weststellingwerf. Daar heb je in feite niks. Geldt ook voor het archief. In Steenwijkerland beter geregeld. De Friese Meren is het archief ook een puinhoop, heb ik de indruk. Vlak bij het bezoekerscentrum is diep water. Het zand in de ondergrond is eruit gezogen en met het zand is stevige grond gemaakt, waarop het kampeerterrein van de Kluft is gevestigd.

Boerderij in Spanga Uitzicht op de weilanden in Spanga